«Τι είναι τέχνη άραγε; Μην ειν’ οι κάμπιες; Μην είναι τ’ άπαρτα ψηλά τέκνα; Τα ουκρανάιζερ που δεν βαδίζουν, που ‘ναι ανάπηρα και μουλωχτά; Όλα είναι τέχνη, κι’ αυτά κι εκείνα. Κορίτσια άβυζα, ανορεξικά. Είναι τα χέρια μας που μας χαϊδεύουν, μας αυνανίζουνε λυτρωτικά. Βάλε στη χούφτα σου σέξυ μπικίνι βάλε στα δάχτυλα μαύρο καλσόν συν Αθήνα και χείρα κίνει πάθος ανάδελφον, βουστρηφηδόν! Όλα είναι πολιτική, ούτως ειπείν….. Οι καλλιτέχνες από πουτάνες και γελωτοποιοί καταντήσανε στις μέρες μας εργαλείο καταστολής. Οι κρατικοδίαιτοι σαλτιμπάγκοι δεν έχουν καμία σχέση με την τέχνη την αληθινή που μπορεί να προκύψει μόνο από ανάγκη βιοπορισμού. Ο αληθινός καλλιτέχνης είναι ανήσυχος, με εκδορές από την κόψη του ξυραφιού που κρύβει κάτω απ’ τη γλώσσα, πίσω απ΄ το πινέλο, ανάμεσα στις παρτιτούρες! Αριστουργήματα τέχνης είναι τα χτύπημα στους δίδυμους πύργους, τα διαδραστικά χάπενινγκ με μαύρες χήρες της Τσετσενίας και οι Σουλιώτισσες σε ελεύθερη πτώση από το Ζάλογγο. Οι Ελληνίδες της κατοχής επίσης που έβαζαν ξυραφάκια στα απόκρυφα και ερωτοτροπούσαν με μελλοθάνατους Γερμανούς αξιωματικούς, προσφέροντας τους ακατάστατη αιμορραγία αντί ηδονής. Αυτό το αναπάντεχο, αυτήν την απορία, την έκπληξη στα πρόσωπα των ναζί εραστών λίγο πριν αδειάσει το αίμα από το έμβολο του βιασμού, ΑΥΤΟ προσπαθεί να καταγράψει, να περιγράψει και να εξηγήσει η τέχνη. Όλα τα άλλα είναι τεχνάσματα». Τζίμης Πανούσης .

OΛΟ ΑΥΤΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΜΙΑΣ ΠΕΡΣΙΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΦΑΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΔΑΚΗ ''ΜΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ''

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΜΕ ΜΙΑ ΑΣΧΕΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΚΑΛΩΝΩ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ...

ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ???

ΠΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ... ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΖΑ ΜΙΑ ΩΡΑ.

ΛΙΓΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΟΛΛΑΩ ΣΕ ΚΑΤΙ ...ΛΙΓΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ

ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΜΠΡΑΒΟ!